از راست : نفر اول فروغ . نفر دوم خواهر فروغ . نفر سوم کودکی که فروغ از خانه ی جذامیان آورد و او را بزرگ کرد !

★

قطعه ی زیر را به سال ۱۳۸۶ خانم پوران فرخزاد [ خواهر مرحوم فروغ ] برای من خواندند و در سال ۱۳۸۷ در ماهنامه ی حافظ به چاپ رسید . این قطعه که در بحر متقارب سالم‌ ( فعولن . فعولن . فعولن . فعولن ) سروده شده به طریقه ی نیمایی ، کوتاه و بلند می شود .
★

  انگاره ی اینک

زمین زخمی از تاول تلخ طاعون
دل آسمان خسته از ابر سنگین گریه
درختان بیمار زیتون
رهاره .. پریشان
به لرزای توفان بیداد
و رگبار کوبنده ی باد
در قلب گلها
نوای بد آهنگ بدرود در باغ !
پر شوق پرواز بسته
پرستو به تنگنای اندوه در لانه بی تاب
نیوشای توفان
به تکرار جانکاه هوهو و هی های
قفس پر ز آوایی اندوه مرغان
زمین زمهریر زوال و زبونی
بهاران
به زندان سرد زمستان
گل مهر در خواب
هوا سرد و سنگین
ز اوهام دیروز
فضا غرق وحشت
ز پندار فردا
و « اینک » رها در سویدا ...
عقاب بلند آسمان پای بسته
کبوتر ز پرواز خسته
جهان ناتوان دل گران
در زمستان سرخی تباهی
به دریایی از خون شکسته
و ... شاعر
به اندیشه ای تیز
بر بال انگاره های خماخم
به امید سبز بهاران
و ...
و فردای روشن نشسته !
*
سراینده : پوران فرخزاد . تهران
www.fazlollahnekoolalazad.blogfa.com

نوشته شده توسط فضل الله نکولعل آزاد در سه شنبه ۹ مرداد ۱۳۹۷ |