دوبیتی ها

شب روشن ؛ شب مهتابی من

گلِ سرخ و سپید و آبی من 

دگر خوابی به چشمانم نیاید 

که از عشق تو شد بی خوابی من

★

مرا لبریز از غم کرد و بگریخت

دلم را غرق ماتم کرد و بگریخت

دراین زندان که عالم سوز باشد

شرر در جان عالم کرد و بگریخت

★

کنار چشمه ی آب آمدی تو 

به چشمه با تب و تاب آمدی تو

درون برکه ای آرام دیدم 

که با پیراهن خواب آمدی تو 

★

میون آسمون مهتاب اومد 

نسیم نیمه شب بی تاب اومد

نسیم نیمه شب آهسته می گفت 

بخواب آسوده وقت خواب اومد

★

به شبها پرده ای در ساز من باش

طنین نغمه ی آواز من باش

به قصر الدشت شبهای بهاری

شراب خلّر شیراز من باش 

★

دگر از من جوانی را گرفتی 

نشاط و کامرانی را گرفتی 

چگونه از تو پرسم من که دیگر

تو شور زندگانی را گرفتی

★

گل باغم ؛ بهارت را ببینم

دو چشم پر خُمارت را ببینم

دلم خواهد بیایی در بر من 

که آن شور و شرارت را ببینم

★

تمام کوه و صحرا لاله زاره

همه.دشت و دمن ها چشمه ساره

قناری باز می خواند به شاخه 

که عید آمد عزیزان نو بهاره

★

بلور اندام شیرین لب کجایی

گل مهتاب باغ شب کجایی ؟ 

مرا کُشتی دگر از دوری خود 

بگو بامن که لامذهب کجایی ؟

★

مرا ای نازنین از تو سؤالی است

کجایی؟ این چه دیدارِ محالی است

پس از عهد و وفاداری که بستیم

دو روزه رفتی و امروز سالی ست

★

مرا گفتی که دل دریا کنم من

سرِ دل را برایت وا کنم من 

چگونه از دلم خواهی که دیگر

ز عشق و عاشقی پروا کنم من

★

دلم خواهد گلِ پروانه ی من 

گل گیسو ؛ گل دُردانه ی من 

به شب خواهم که از پشت کپرها

به آرامی بیایی خانه ی من 

★

کبوتر جان تو را بی تاب دیدم 

از این زندان رها شو ای امیدم !

برو هرجا که میخواهی بزن بال

کبوتر چاهی سبز و سپیدم

★

تو الماسی ؛ به چشمم کوه نوری

تو زیبایی ؛ پر از شعر و شعوری

نظیرت را نمی بینم به عالم 

مکن از عاشق دلخسته دوری

★

ز بس حال دلم غم خیزه حالا

غم تو بر دلم می ریزه حالا

به من گفتی به زودی بر می گردم

زمستون رفتی و پاییزه حالا

★

شاعر : مجید شفق

Www.fazlollahnekoolalazad.blogfa.com

نوشته شده توسط فضل الله نکولعل آزاد در پنجشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۶ |