پرى دريايى

نگاه آبی و گرم تو مست و رویایى است
وجود نازک و نرمت در اوج زیبایی است

مرو به باغ که گل شرم می‌کند ز رخت
لبان سرخ تو چون غنچه‌ى شکوفایی است

ز لطف حور بهشتی به پای تو نرسد
بلور گردن تو مظهر فريبايى است

پناه سینه‌ی گرم تو خوابگاه من است
حریر نرم تن تو سرای تنهایی است

چه گویم از بدن نرم و گرم و جذبه‌ی آن؟
كه پرنیان تنت معنی دلارایی است

حرارت تن تو آتشى به جانم زد
پرند سینه‌ی نرم تو بس تماشايى است

بگو تو را به چه مانند می‌توانم کرد!
كه قامت تو شبیه پری دریایی است

دو چشم پر شرر تو به مرده جان بدمد
نگاه سبز تو همچون دم مسیحایی است

شاعر: فضل الله نکولعل آزاد
تهران ١٣٨٥/٢/٢٣
Www.lalazad.blogfa.com
Www.fazlollahnekoolalazad.blogfa.com

نوشته شده توسط فضل الله نکولعل آزاد در شنبه ۲۰ آبان ۱۳۹۶ |