آثار چاپلوسی

مطالعه‌ی سرگذشت پیشینیان برای چیست؟ چرا تاریخ‌نویسان مردمی، حوادث گذشتگان را به‌طور دقیق ثبت و ضبط می‌کنند و به انتشار آن می‌پردازند؟ چرا پروردگار آفریننده در قرآن کریم حوادث گذشتگان را یادآور شده است؟ آیا نگارش آن‌ها بدین منظور نیست تا مردم از حوادث مردمان سلف باخبر شوند و از سرگذشت پیشینیان پند گیرند؟ آیا مطالعه‌ی حوادث تاریخی نباید به‌منظور پند‌‌‌ گرفتن همگان از حوادث و سرگذشت دیگران‌ صورت پذیرد؟ آیا آزموده را دوباره باید آزمود؟ آیا پیام‌های خداوند متعال در قرآن کریم بیش از هر چیز جنبه‌ی تاریخی ندارد؟ آیا پروردگار متعال به‌طور متوالی بارها و بارها نفرموده: آیا پند نمی‌گیرید؟
فریاد ...،
فریاد از دست این موجود دوپا که پندپذیر نیست.
ای دریغ که با تعمق نمی‌اندیشد!
گروهی تهی‌مغز، فقط زمان اکنون را وقت می‌پندارند و تنها به همین زمان می‌نگرند و تاریخ گذشته و سرنوشت فردا را در نظر نمی‌گیرند. این‌ گروه در زمان خود با چرب‌زبانی موقعیت خود را حفظ و به اعمال ننگین خود افتخار می‌کردند و از چاپلوسی لذت می‌بردند اما از آنجا که تنها زمان خودشان را می‌دیدند و به بیداری و روشنفکری آیندگان اعتقادی نداشتند و چراغ نگاهشان را کمی بالاتر نمی‌گرفتند؛ نمی‌دانستند که نسل آینده از آنان به بدی یاد خواهد کرد!
شرم‌شان باد!
*
مولای متقیان حضرت‌علی‌ علیه‌السلام در صفحه‌ی ۵۳۵ نهج‌البلاغه حکمت ۳۴۷ می‌فرمایند:
(تعريف و تمجید بيش از حد و بیش از حق، چاپلوسى به‌شمار می‌رود!
*
«مقدادبن‌عمرو» می‌گوید:
رسول خدا (ص) به ما فرمان داد که به صورت متملقان خاک بپاشیم
(وسايل الشيعه. جلد ۱۲ صفحه‌ی ۱۳۳ و سنن‌ابن‌ماجه. جلد ۲ صفحه‌ی۱۲۳۲)
*
حضرت علی علیه السلام می فرمایند:
ستایش بیش از حد افراد، تملق و چاپلوسی به‌شمار می‌رود که موجب غرور و کبر می‌شود و شخص (متملق) را از بزرگی جدا می‌سازد.
*
امام حسین علیه‌السلام می‌فرمایند: کسی که از تو انتقاد می‌کند، تو را دوست دارد و کسی که از تو تعریف و تمجید می‌کند، با تو دشمنی دارد!
*
در روایتی آمده‌ است، مردى در حضور رسول گرامی اسلام (ص) از شخصی تمجید کرد. حضرت فرمودند: ای واى بر تو! ای وای که گردن دوست خود را بریدى. دوست تو اگر این مدح را بشنود، هرگز رستگار نخواهدشد.
منبع: (المحجّة البیضاء ۲۸۳/۵)
*
رسولُ اللَّهِ (ص)
از مدح دیگران بپرهیزید که آن ستایش، به منزله‌ی بریدن سرشان است.
(کنز العمّال: ۸۳۳۱ - ۸۳۳۰)
*
رسول گرامی اسلام (ص)
اگر شخصی با کاردى تیز به کسی حمله کند، بهتر است تا این‌ که روبرویش به مدح او بپردازد.
(المحجّة البیضاء ۲۸۴/۵)
*
حضرت علی علیه السلام
کسى که مدح تو را بگوید، گویی سرت را بریده است!
(غرر الحکم: ۷۷۶۶)
*
رسولُ گرامی اسلام (ص)
هرگاه روبروى برادرت مدح او را بگویی، انگار که تیغ بر گلویش کشیده‌ای!
(شرح نهج البلاغه ۲۵۶/۱۸)
نوشته‌ی: فضل‌الله نکولعل آزاد
فردیس کرج ۱۳۸۸/۱۰/۱۱
Www.fazlollahnekoolalazad.blogfa.com
*
*
*

نوشته شده توسط فضل الله نکولعل آزاد در سه شنبه ۱ خرداد ۱۳۹۷ |